Παράξενες μέρες

"Κι αν μου ρημάξατε το γήπεδο η καρδιά μου είναι

κόκκινο τούβλο και υλικό για οικοδομές

σα φυσαρμόνικα μέσα στην κατεδάφιση

*** * ***

κι αν βρέχει στο μικρό σταθμό θα σέρνω

τη μουσική σου μέσα στα χαλάσματα

σαν ξοδεμένο φως στο νεροχύτη"

Νίκος - Αλέξης Ασλάνογλου

"Ο δύσκολος θάνατος"

γράφει η Ευγενία Λουπάκη

Το πρωί θυμώνω, το βράδυ απελπίζομαι. Το βράδυ πεισμώνω, το πρωί απογοητεύομαι. Βλέπω τα τέρατα ανέγγιχτα στην τηλεόραση, έτοιμα πάλι να "σώσουν" τη χώρα που κατέστρεψαν, σαν να γεννήθηκαν χθες, σαν να τους ανήκει.

Βλέπω, όμως, κι άλλα τέρατα να μεγαλώνουν δίπλα μου. Μικρά τερατάκια έτοιμα για όλα, έτοιμα να πάρουν τη θέση αυτού που καταδίκαζαν. Έτοιμα να δικαιολογήσουν τα πάντα εις το όνομα του "γενικού καλού".

Υστερόγραφο στη Μεταπολίτευση - Θεωρία του ελληνισμού και ιδεολογικές προϋποθέσεις στη σκέψη του Λαοκράτη Βάσση

γράφει ο Κώστας Καραβίδας *

Έχοντας επίγνωση ότι κάθε φορά που αναφέρεται κανείς σε δασκάλους ζητά ο ίδιος, καθόλου αθώα, να οικειοποιηθεί κάτι από την προσωπικότητά τους και διεκδικεί για τον εαυτό του ένα μέρος από τη γοητεία τους, αναφερόμενος στον Λαοκράτη Βάσση θα προσπαθήσω να αποφύγω αυτόν τον σφετερισμό.

Θα προσεγγίσω λοιπόν «Το Πολιτιστικό μας Αλφαβητάρι», το τελευταίο του βιβλίο, όχι με έναν λόγο τυπικής ανταπόδωσης σε μια προσωπική οφειλή, αλλά ενεργοποιώντας ελπίζω όλα τα κριτικά ανακλαστικά της διαλεκτικής σκέψης που με ανεπανάληπτο τρόπο εκείνος μας δίδαξε στα χρόνια της προπαρασκευής για το πανεπιστήμιο και την ενήλικη ζωή.

Μια πρώτη αλλά κρίσιμη προσημείωση είναι ότι εν προκειμένω το βιβλίο είναι ο άνθρωπος, πράγμα διόλου αυτονόητο για τα συγγραφικά ήθη των καιρών μας.