Παρασκευή 8 Αυγούστου 2014

ο γητευτής των φιδιών - σύνθεση φιδιών και χορδών

Από το χάραμα σχεδόν λες και μας περίμενε για να πιάσει δουλειά, παρέα με τον γιο του, καθισμένοι κι οι δυο κατάχαμα λίγο έξω από το παλιό μαχαραγιάδικο παλάτι πάνω στη λίμνη του Πούσκαρ.



Τα σύνεργα του μεροκάματου λίγα και απλά, ίσα μια κοινή φλογέρα κι ένα σκεπαστό πλεκτό καλαθάκι, με ασυνήθιστο όμως περιεχόμενο.

Για την Ελλάδα ασυνήθιστο, εννοείται, όχι για την Ινδία όπου τα παράξενα (για μας) αποτελούν μάλλον τον κανόνα παρά την εξαίρεση. 

Μόλις μας είδε, φωτογράφοι εραστές των χρωμάτων της αυγής πάνω στην κοιμισμένη πόλη, μα και πρώτοι υποψήφιοι πελάτες της ημέρας, ο άντρας με το τουρμπάνι και το μεγαλόπρεπο μουστάκι έπιασε αμέσως τη φλογέρα.


Άνοιξε το καλαθάκι μπροστά του, ακούμπησε με την άκρη της τον φυλακισμένο ένοικο, κι εκείνος ορθώθηκε απειλητικά προς το μέρος του πριν αρχίσει να λικνίζεται στο ρυθμό της μελωδίας.



Δεκάδες χιλιάδες αριθμούν οι συνάδελφοι ομότεχνοί του γητευτές φιδιών, που στηρίζουν την επιβίωσή τους στο ιδιαίτερο αυτό αλισβερίσι τους με τα ερπετά, και δη με την κόμπρα ή «νάγια» όπως αποκαλείται το είδος στην ινδική υποήπειρο.

Κουφή όπως όλα τα φίδια, η νάγια στην πραγματικότητα δεν χορεύει όπως λαθεμένα συνήθως πιστεύεται παρασυρμένη από τις νότες της μουσικής, παρά ταλαντεύεται παλινδρομικά ακολουθώντας τη μετατόπιση της άκρης της φλογέρας που κινεί απαλά ο γητευτής.



Αυτό είναι εξάλλου και το μυστικό της εκπαίδευσης κατά πως διατείνονται οι ερπετολόγοι.



Η ανόρθωση του ενός τρίτου περίπου του μήκους του σώματος είναι μια φυσική αντίδραση της κόμπρα μόλις νοιώσει να απειλείται. Κι αυτό ακριβώς συμβαίνει σε κάθε άνοιγμα του καλαθιού.







Μόνο που την απειλή την εκλαμβάνει ως προερχόμενη από τη φλογέρα που κινείται μπροστά της και όχι από τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω απ’ αυτήν.

Παρακολουθεί την άκρη της φλογέρας σαν «υπνωτισμένη», έτοιμη ν’ αμυνθεί εφορμώντας, αν αντιληφθεί τον κίνδυνο να πλησιάζει υπερβολικά κοντά και σε απόσταση βολής.




Όσο αναπτύσσουν σχέσεις οικειότητας με το φίδι, οι γητευτές φαίνεται να γνωρίζουν καλά ποια είναι αυτή η ελάχιστη απόσταση ασφαλείας, χωρίς ν’ αποκλείονται παρ’ όλα αυτά τα σποραδικά ατυχήματα από το δάγκωμα της νάγια.


Ο κίνδυνος ατυχημάτων ωστόσο δεν αποθαρρύνει διόλου τους πατεράδες στο να μεταδίδουν τη γνώση τους στα παιδιά τους, εξασφαλίζοντας έτσι τον επιούσιο χάρη σ’ ένα επάγγελμα κατά βάση κληρονομικό, που αποτελεί πανάρχαιο διαχρονικό κομμάτι του ινδικού τοπίου.

 


From Dusk Till Dawn


Το 1996, ο Quentin Tarantino και ο Robert Rodriguez συνεργάστηκαν για να κάνουν το "From Dusk Till Dawn - από το χάραμα ως την αυγή", μια ταινία τρόμου γύρω από δύο ληστές που καταλήγουν να εμπλακούν με βαμπίρ.

Στην υπόθεση οι αδελφοί Gecko, δύο επικίνδυνοι παράνομοι σε ένα άγριο ξεφάντωμα εγκλήματος, απαγάγουν έναν πατέρα και τα δύο παιδιά του, και τους οδηγούν σε ένα άθλιο μπαρ του Μεξικού προκειμένου να κρυφτούν. Σύντομα συνειδητοποιούν ότι δεν βρίσκονται σε ένα συνηθισμένο μπαρ, καθώς ολόκληρος ο τόπος αρχίζει να σφύζει από τη ακολασία, το αίμα και το πιπίλισμα των βαμπίρ. Με τις πιθανότητες να γέρνουν σε βάρος τους, οι Gecko είναι αναγκασμένοι να συνεργαστούν με τους ομήρους τους, προκειμένου να το επιβιώσουν. 
 
Τόσο ο Tarantino όσο και ο Rodriguez είναι διαβόητοι για τις αιματηρές ιστορίες τους, και το σενάριο του Tarantino, σε συνδυασμό με τη σκηνοθεσία του Rodriguez, θα μπορούσε να αποδόσει μια μοναδική ταινία. 

Πάντως για μια ακόμη φορά ο Rodriguez και ο Tarantino αποδεικνύουν ότι το… έχουν και ξέρουν να καδράρουν τις όμορφες πρωταγωνίστριές τους. Μια από τις πιο σέξι παρουσίες του σινεμά, η Salma Hayek με απίθανο κορμί δίνει ένα ακραία αισθησιακό ρεσιτάλ χορού που περιλαμβάνει και... φίδι.

Ίσως να είναι και η μοναδική σκηνή της ταινίας που θα θυμάται ένας θεατής που δεν πεθαίνει και τόσο για ταινίες με βαμπίρ.
Σκηνοθεσία: Robert Rodriguez
Σενάριο: Quentin Tarantino, Robert Kurtzman
Πρωταγωνιστούν (αλφαβητικά): Ernest Liu, George Clooney, Harvey Keitel, Juliette Lewis, Quentin Tarantino, Salma Hayek

Αν το 1996, η Salma Hayek χόρεψε αγκαλιά με το φίδι και με το δικό της τρόπο στην ιστορική ταινία των Quentin Tarantino και Robert Rodriguez "From Dusk Till Dawn"... τώρα, δεκαοκτώ χρόνια μετά, 
ξεκίνησε η ομώνυμη σειρά που βασίζεται στην ταινία και εισάγει ένα νέο Santanico Pandemonium με πρωταγωνίστρια την Eiza González.

Η González άρπαξε την πρόκληση να παίξει στο δυνατό, σέξι Santanico dance, γνωρίζοντας ότι θα πρέπει να συγκρίνεται με Hayek.


Σε κάθε περίπτωση...
 
Μπορεί η συνεργασία του πολλά υποσχόμενου διδύμου Rodriguez και Tarantino να μην πρόσφερε τα προσδοκόμενα...
 
Μπορεί
η Salma Hayek να δείχνει περισσότερο εξοικιωμένη με τα φίδια απ' όσο η Eiza González...

Μπορεί μετά από τόσα χρόνια οι
Tito & Tarantula, να έχουν χάσει μέρος από την προστυχιά της ματιάς τους...

Αλλά τελικά φαίνεται ότι οι τελευταίοι -που γι' αυτούς δεν μίλησε σχεδόν κανείς- μετά από τόσα χρόνια δεν χάνουν ούτε το πάθος τους, ούτε τον τρόπο της εναλλαγής του πιο "βρώμικου" με τον πιο γλυκό ήχο που έχει ακούσει ποτέ κανείς στο blues.


After Dark
music&lyrics: Tito & Tarantula
Watching her
Strolling in the night
So white
Wondering why
It's only After Dark

In her eyes
A distant fire light
burns bright
Wondering why
It's only After Dark

I find myself in her room
Feel the fever of my doom
Falling falling
Through the floor
I'm knocking on the Devil's door

In the Dawn
I wake up to find
her gone
And a note says
Only After Dark

Burning burning
in the flame
Now I know her
secret name
You can tear her temple down
But she'll be back
and rule again

In my heart
A deep and dark
and lonely part
Wants her and
waits for After Dark

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου