στη δοκό

γράφει ο Δημήτρης Βάσσιος

Πάνω εκεί ισορροπείς...

Σε βλέπει, δεν τον βλέπεις

μα εσύ στην άλλη γέρνεις...

Στην άλλη...

'κει πούχει την ασφάλεια τη σιγουριά να νοιώσεις

που πρυτανεύει η λογική και το μικρό το ρίσκο

που κρύβεις μέσα σου βαθειά το πέταγμα σφιγμένο

που ο πόθος μένει ζωντανός, ποθούμενα τα "θέλω".

Κάτω απ' τη δοκό ο ακροβάτης...

Όχι, όχι  στην πλευρά που έχει ασπίδα

ή δίχτυ προστατευτικό...

Στην άλλη...

΄κει πούχει άγριους γκρεμούς να τσακιστεί στα βράχια

που μελανιάζει το κορμί και το πονάει ο πόνος

που φτερουγίζει η καρδιά κι ας νοιώθει πάντα μόνος

που γαληνεύει η ψυχή ν' αντέξει νέο δρόμο.

*** * ***
ο ακροβάτης - Χαϊνηδες

Για ιδέστε όλοι τον ακροβάτη
που τραμπαλίζεται
για ιδέστε όλοι τον ξενομπάτη
πως δε ζαλίζεται

Για ιδέστε τον ακροβάτη που κι όταν πέφτει γελά
και ποτέ δεν κλαίει, ποτέ δεν κλαίει

Για ιδέστε που 'χει το ερημοπούλι
αίμα στο φτερό
πετά κι ας το 'βρε θανάτου βόλι
κόντρα στον καιρό

Με τον καιρό να 'ναι κόντρα έχει τιμή σαν πετάς
να μένεις μόνος, να μένεις μόνος

Για ιδέστε όλοι, δέστε και μένα
άλλο δε ζητώ
που 'χω στους ώμους φτερά σπασμένα
και ακροβατώ

Γύρισε κάτω η μέρα κι ακόμη εσύ να φανείς
μην κλαις, πουλί μου, μην κλαις, πουλί μου

** * **
το μυστικό (αχ ζωή) - Λιζέτα Καλημέρη

Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις, κάτι μαγικό που το ποθώ
Πώς περνάς, και νιώθω να το αγγίζω όσο το απωθώ

Να 'μαι καλά, στα χαμηλά κι εδω στη γη να ξημερώνω
Να ζω με τούτα τα ψηλά να χάνομαι στο χρόνο
Να σέβομαι τη λογική τα συναισθήματα να πνίγω
Κρυφά να γίνομαι παιδί να ξαναπαίζω λίγο

Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις, κάτι μαγικό που το ποθώ
Πώς περνάς, και νιώθω να το αγγίζω όσο το απωθώ

Να λέω το πικρό γλυκό να 'χω δυο πόδια για να βγαίνω
Καφέ να πίνω στο σταθμό να μην πηδάω στο τρένο
Να βάζω παραεκεί το εγώ μην αγαπήσω σαν κουρσάρος
Κι απ' του ονείρου να λυγώ το πουπουλένιο βάρος

Αχ ζωή, κάτι μου κρύβεις, κάτι μαγικό που το ποθώ
Πώς περνάς, και νιώθω να το αγγίζω όσο το απωθώ 

** * ** 

της λήθης το πηγάδι - Γιάννης Χαρούλης
 

  

Της παπαρούνας τον ανθό
Να μην τον εμυρίσεις
Γιατί σε μένα μάτια μου
Μια μέρα θα γυρίσεις

Να μου γυρέψεις τη φωτιά
Και του τρελού το χάδι
Πάντα ζητούσες τα φιλιά
Που αφήνουνε σημάδι

Τα χάδια μου τα πέταξα
Στις λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι

Με διαβατάρικα πουλιά
Έρωτα να μην πιάνεις
Γιατί είναι διαβατάρικα
Και γρήγορα τα χάνεις

Και σου κουρσεύουν τη λαλιά
Κι ανάσα πια δεν έχεις
Κι όλο γυρίζεις το πρωί
Χάδι να μου γυρεύεις

Τα χάδια μου τα πέταξα
Στις λήθης το πηγάδι
Να μην τα βρουν οι αγκαλιές
που βγαίνουνε σεργιάνι